Αγαπητή Ευσεβία,
Σαφώς οι πτυσσόμενοι ενδομυελικοί ήλοι όπως ο συγκεκριμένος που αναφέρατε καθιστούν την διαδικασία διατατικής οστεογένεσης ποιο εύκολη για τον ασθενή από την κλασσική μέθοδο ilizarov αφού δεν υπάρχει εξωτερική συσκευή και ανάγκη φροντίδας εξωτερικών βελονών.
Δυστυχώς όμως δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε πολλές περιπτώσεις όπως σε οστικά ελλείμματα, όπου εφαρμόζουμε την μέθοδο ανσασερ, σε οστεομυελίτιδα, ή σε περίπλοκες και σύνθετες παραμορφώσεις. Στις περιπτώσεις αυτές χρησιμοποιούμε συνήθως μια συσκευή εξέλιξη της κλασικής μεθόδου ilizarov, το Taylor Spatial Frame το οποίο επιτρέπει μέσω λογισμικoύ την διόρθωση και παρακολούθηση ακόμη και των πιο πολύπλοκων και σύνθετων παραμορφώσεων.
Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε σε παλαιότερο άρθρο μου
Ευχαριστώ πολύ
